Werkzoekenden weigeren op basis van hun afkomst, huidskleur of leeftijd is een misdrijf. Een moeilijk te bewijzen misdrijf. Praktijktesten kunnen bevestigen of ontkennen wat een werkzoekende vermoedt. Er moet nu een juridisch kader komen om iets te doen met de resultaten van praktijktesten.
Discriminatie opsporen op de arbeidsmarkt is niet nieuw. Onderzoekers doen testen. Sociale organisaties en vakbonden gaan op pad. Hun verontrustende bevindingen doen telkens veel stof opwaaien in de media. Sommige werkgevers komen gebuisd uit discriminatietesten. Toch doen ze gewoon verder, want er is niemand die iets doet met hun rapport.
We staan nu op een keerpunt. Na een juridische strijd van 14 jaar werd interimkantoor Adecco veroordeeld tot een schadevergoeding aan de burgerlijke partijen. Het Minderhedenforum bracht hun onderzoek naar buiten over discriminatie bij dienstenchequebedrijven. Er zijn hoorzittingen over discriminatie in het Vlaams Parlement.
Dit is het moment om een knoop door te hakken. Juridische instrumenten om discriminatie op te sporen, vast te stellen en aan te pakken zijn nodig. Werkzoekenden krijgen meer zekerheid. Ze stellen zich dagelijks de vraag: word ik niet uitgenodigd of aangenomen omwille van mijn naam of omdat ik niet geschikt ben voor de job? Werkgevers kunnen met praktijktesten aantonen dat ze op een eerlijke manier aanwerven.
Praktijktesten zijn niet tegen bedrijven of werkgevers. Integendeel. Het is een meerwaarde voor de economie. Meer personeel dat afgestemd is op het huidig en toekomstig cliënteel. Personeel voor de jobs die niet ingevuld raken. We pleiten voor meer tewerkstellingskansen, dus hebben we bedrijven nodig.
Voor de verkiezingen van 2014 hebben verschillende politieke partijen ons bevestigd dat ze discriminatie proactief gaan aanpakken. Een juridisch kader voor praktijktesten is daarvoor noodzakelijk. Dus maak er werk van : Stop discriminatie, praktijktesten nu!
